17 Kasım 2010 Çarşamba

mimception

her şey bi kaç gün önce başladı. tamam tamam bi kaç hafta olsun. gitti ve beni mimledi şeyma (http://seymaerisik.blogspot.com/)
daha mimlemenin anlamını bilmeden mimlendim bi anda. neyse vel hasıl kelam mimlendim ve neticesinde bu yazıyı yazdım. pek bloga yazı yazmıyorum aslında genelde sözlüğü tercih ediyorum ama o kadar mimlemiş bari yazıyım dedim. biraz geç olsa da yeter ki güç olmasın değil mi. gelelim konumuza. şimdi olay şu:

Yaşadığımız tüm sıkıntıları, sevmediğimiz insanları, yapmaktan daral gelen işleri bırakıp tatile kaçıyomuşuz. Bizi yolcu etmeye gıcık olduğumuz tipler de geliyomuş ve biz alayına çalımlı bakışlar fırlatıp arabamıza bindikten sonra müziğin sesini sonuna kadar açıp tozu dumana katarak oradan uzaklaşıyomuşuz. Bu esnada arabamın modelinin ne olacağını ve son ses dinlemek istediğim şarkı?

Şimdi tatil de olsa ailemin yanında olmasını isterim aslında. onlarsız tatil, benim için tatil değildir. ama bu seferlik tek başıma gidelim bakalım. peki hangi arabayla gideceğiz değil mi? e bu da bi hayal olduğuna göre sınır koymak olmaz. o zaman ne yapıyoruz?. netteki "bugatti" resimlerine bi göz atıyoruz. 2008 model ama yine de taş gibi olan Bugatti Veyron Pur Sang Bare hoşuma gitti baya.
evet tüm sıkıntılar zorluklar arkamdayken ben bu şeyin içindeyim. motoru çalıştırıyorum ve gidiyorum. gaza basmadan gidiyor yani o derece artık. neyse yola çıktık hadi hayırlısı da bi şey eksik sanki değil mi. evet müzik olmadan olmaz. şimdi her ne kadar buraya sözlerini yazacağımdan, sözleri güzel olan bi şarkı seçmem tavsiye edilse de ben genelde sözlere değil de şarkının ritmine daha çok önem verdiğim, daha doğrusu ritmi beni daha çok etkilediği için "serdar ortaç - işim olmaz" ı açıyorum son ses ve kopa kopa uçuyorum bu diyarlardan. tatil dönüşünde görüşürüz, beni özleyin anacım baayyy..



İşim olmaz hiç Allah'tan korkmayan aciz insanla
İşim olmaz aşk üzerinde uğraşan ilim irfanla
Kanamaktaydım aramaktaydım yüce aşkın yüzünü
Sana kalsaydım tutanaktaydım boşamaktan hüzünü

Hayat açasın önümü tutmuyor kollarım
Niye yaşasın ölümü kimsesiz kulların
Aşk ne buzlar eritir kimse görmüyor
En yüce duygudan yerim kimse bilmiyor

İşim olmaz benden de güzeli yok
Bu bakımdan benden çok üzeni yok

Benden çok üzebilir misin?
Benden çok gülebilir misin?
Bu günlerde çok canım sıkkın, Tövbe…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder